Czyszczenie komina tradycyjne to mechaniczne usuwanie osadów, sadzy i innych zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych przy użyciu elastycznych drutów zakończonych szczotkami, szczotek spiralkowych lub głowic wirujących. Proces ten wykonywany jest ręcznie przez wykwalifikowanego kominiarza, który dzięki odpowiednim narzędziom dociera do trudno dostępnych fragmentów przewodu kominowego.
Kluczowe etapy czyszczenia tradycyjnego:
Przygotowanie stanowiska pracy – zabezpieczenie podłogi, usunięcie luźnych przedmiotów.
Montaż giętkich drutów i szczotek dopasowanych do średnicy komina.
Wprowadzenie szczotek od góry lub od dołu przewodu.
Ruchy góra–dół, ewentualnie obroty narzędzia, by oderwać i zebrać sadzę.
Odkurzanie lub zmiatanie osadów do pojemnika.
Kontrola wizualna i – w razie potrzeby – pomiar ciągu kominowego.
Bezpieczeństwo pożarowe Sadza nagromadzona wewnątrz komina jest łatwopalna. Przy nagłym wzroście temperatury – np. wskutek niewłaściwego palenia – może dojść do samozapłonu, co w konsekwencji grozi pożarem przewodu i konstrukcji budynku.
Ochrona przed tlenkiem węgla (czadem) Zanieczyszczony i wąski przewód kominowy zaburza ciąg, co może prowadzić do cofania spalin do wnętrza pomieszczeń. Usunięcie osadów eliminuje to ryzyko.
Efektywność ogrzewania Drożny komin zapewnia lepszy ciąg, co przekłada się na pełniejsze spalanie paliwa i niższe koszty ogrzewania. Dzięki tradycyjnemu czyszczeniu zaoszczędzisz nawet do 10–15% paliwa.
Zachowanie gwarancji i ubezpieczenia Wiele kotłów i pieców objętych jest gwarancją producenta warunkowaną corocznym czyszczeniem komina. Również ubezpieczyciele mogą stawiać warunek prawidłowo przeprowadzonych przeglądów i czyszczeń jako warunek wypłaty odszkodowania.
Ustawa Prawo budowlane (art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. c) – obowiązek corocznej kontroli technicznej przewodów kominowych.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7 czerwca 2010 r. – szczegółowe wymagania co do częstotliwości i sposobu usuwania zanieczyszczeń.
Centralna Ewidencja Emisyjności Budynków (CEEB) – od 2023 r. wszystkie czynności kominiarskie muszą być dokumentowane elektronicznie.
Paliwa gazowe i olejowe: co najmniej raz w roku.
Paliwa stałe (węgiel, drewno, biomasa): co najmniej dwa razy w roku (przy intensywnej eksploatacji nawet częściej).
Przygotowanie miejsca
Założenie osłon na meble i podłogi.
Przygotowanie narzędzi: druty elastyczne, szczotki, miotły, odkurzacz przemysłowy.
Wstępna inspekcja
Ocena stanu wkładu kominowego, identyfikacja usterek wymagających naprawy.
Wprowadzenie szczotki
Montaż odpowiedniej średnicy szczotki i drutu.
Wessanie luźnych osadów od dołu przy pomocy odkurzacza, by zminimalizować unoszenie się pyłu.
Mechaniczne czyszczenie
Praca szczotką góra–dół i rotacyjna, aby oderwać twarde złogi.
Regularne sprawdzanie postępów i ewentualna zmiana głowicy na mniejszą lub większą.
Usuwanie sadzy
Zamiatanie oraz odkurzanie spadów na poziomie wyczystki.
Usunięcie odblokowań, gniazd ptasich lub innych przeszkód.
Kontrola drożności i pomiar ciągu
Pomiar ciągu kominowego przy pomocy manometru.
Ocena, czy uzyskany ciąg odpowiada normom producenta urządzenia grzewczego.
E-protokołowanie
Wprowadzenie danych końcowych do systemu CEEB: data, zakres prac, uwagi.
Wszystkie czynności związane z tradycyjnym czyszczeniem komina muszą być odnotowane w CEEB, co pozwala na:
szybki wgląd w historię czyszczeń przez straż pożarną i nadzór budowlany,
dowód dla ubezpieczyciela potwierdzający prawidłowe utrzymanie instalacji,
automatyczne przypomnienia dla właścicieli o terminach kolejnych czyszczeń.
Podwyższone ryzyko pożaru – zalegająca sadza może zapalić się samoistnie.
Zwiększone ryzyko zatrucia czadem – niedrożny komin powoduje cofanie spalin.
Mandaty i kary – straż pożarna lub nadzór budowlany mogą nałożyć grzywnę.
Problemy z odszkodowaniem – ubezpieczyciel może odmówić wypłaty w razie szkody.
