Ochrona przed emisją czadu i toksycznych gazów – odpowiedni ciąg uniemożliwia cofaniu się spalin do pomieszczeń.
Zapobieganie pożarom sadzy – słaby ciąg sprzyja osadzaniu się nadmiaru sadzy, która przy nagłym wzroście temperatury może spowodować pożar przewodu.
Optymalizacja pracy kotłów i pieców – właściwy ciąg pozwala na równomierne spalanie paliwa i niższe koszty ogrzewania.
Spełnienie wymogów prawnych – przepisy budowlane nakładają obowiązek corocznej kontroli ciągu w przewodach dymowych i spalinowych.
Podstawa prawna Badania ciągu kominowego reguluje ustawa Prawo budowlane oraz rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Właściciel lub zarządca budynku jest zobowiązany wykonywać pomiary ciągu kominowego co najmniej raz w roku. Wyniki każdej kontroli muszą być wpisane do elektronicznego protokołu w Centralnej Ewidencji Emisyjności Budynków (CEEB).
Wstępna inspekcja wizualna przewodu kominowego – ocena stanu wyczystek, koron kominowych i zakończeń na dachu.
Dobór miejsca pomiaru – zwykle wykonuje się kilka odczytów: przy wlocie spalin i w kominie wentylacyjnym.
Pomiar różnicy ciśnień – przy użyciu precyzyjnego manometru cyfrowego mierzymy podciśnienie w przewodzie.
Analiza parametrów – porównanie wyników z normami i instrukcjami producenta urządzenia grzewczego.
Wydanie raportu – szczegółowy protokół pomiarów ciągu kominowego, zalecenia oraz wpis do CEEB.
Narzędzia i technologie
Manometr mikroprocesorowy – gwarantuje dokładność do ułamka Pascala.
Termoanemometr – opcjonalnie stosowany w przewodach wentylacyjnych do pomiaru prędkości przepływu powietrza.
Kamera inspekcyjna – umożliwia zweryfikowanie ewentualnych przeszkód lub uszkodzeń wewnątrz przewodu.
